O tym, jak złożonym procesem jest naming, szerzej wyjaśnialiśmy już w tekście „Jak wymyślić nazwę marki? To wcale nie takie proste”. Pokazaliśmy wówczas krok po kroku, jak wygląda takie zlecenie z perspektywy agencji kreatywnej.
Tym razem skupmy się na najczęstszych wpadkach, które niestety pojawiają się podczas ustalania nazw, szczególnie jeśli firma z oszczędności robi to na własną rękę. Popełnienie jednego z poniższych błędów może mieć fatalne skutki dla strategii marki.
1. Co to jest naming, what is naming
Jedna z najczęstszych wywrotek dotyczy nazw, które w danym języku oznaczają coś – delikatnie mówiąc – mało przyjemnego. Jest to efekt złego researchu, niesprawdzenia, jakie znaczenie ma dane słowo w poszczególnych krajach.
W polskich realiach najczęściej przywoływany jest przykład firmy Osram, ale takich historii było więcej. Problemy z nazwami nieuniwersalnymi lingwistycznie miały też nawet bardzo znane marki. Przykład? Jedną z głośniejszych wpadek zanotował kiedyś chociażby Rolls-Royce, którego pracownicy dopiero tuż przed premierą modelu Silver Mist (tłum. srebrna mgła) zorientowali się, że „Mist” w języku niemieckim oznacza po prostu „gnój”…
2. Nazwa jak z poprzedniej epoki
Przy tworzeniu nazw średnio sprawdza się uleganie modom. Jak słusznie przypominają autorzy książki „Copywriting. Jak sprzedawać słowem”, boleśnie przekonało się o tym wielu przedsiębiorców, którzy przed laty nadawali swoim firmom nazwy z formantami – ex lub – pol. „Dzisiaj tego typu nazwy brzmią już zupełnie nie na czasie, z czego skorzystać ma szansę nowocześniej brzmiąca konkurencja. Wiele przedsiębiorstw nie potrafi nadrobić tego typu strat namingowych, (…) dobrze więc, aby nazwa była ponadczasowa”.
3. Łamanie języka
„Czy mógłby pan przeliterować?” Taka prośba nie zawsze musi oznaczać, że Twój rozmówca niedosłyszy. Nazwa marki może być niestety zbyt skomplikowana i skoro od razu nie wgryzła się w głowę odbiorcy, jest po prostu zła.
Bardzo często jest to efekt zbyt przesadnego pójścia w słowotwórstwo. Tworzenie zupełnie nowych słów nie jest oczywiście złe, mało tego, wiele marek idzie właśnie w tę stronę, ale nazwa musi być wtedy prosta i łatwo wpadająca w ucho. My jako agencja Bloomnet też lubimy tę technikę. Oto przykładowe nazwy, które wymyśliliśmy klientom oraz naszym markom:
- „Findia” – firma z branży ochrony prawnej i ubezpieczeń,
- „Panvelo” – sklep oferujący produkty i akcesoria związane z bezpieczeństwem rowerzystów (zbitka słów „pancernik” i „velo”),
- „Paluka” – nazwa fundacji rozwoju wolnego oprogramowania (połączenie imion Paweł, Łukasz i Kamil),
- „Luminos” - centrum laseroterapii i medycyny estetycznej.
4. Plagiat
Agencja kreatywna tworząc nazwę dla marki będzie korzystać z szeregu narzędzi, które prześwietlą każdą propozycję pod względem prawnym. Chodzi o zweryfikowanie, czy nazwa nie jest już zastrzeżona.
Warto też pamiętać o jednej kwestii: to, że na rynku nie funkcjonuje marka o danej nazwie, wcale nie znaczy, że nie jest ona zajęta. Podobnie jak często dzieje się w przypadku domen internetowych, ktoś mógł ją po prostu wcześniej zarezerwować. Podsumowując: nawet jeśli wpadliśmy na powalający pomysł, wstrzymajmy się ze świętowaniem do zweryfikowania statusu nazwy w urzędzie patentowym.
5. Zwroty nie dla każdego
Ryzyko wizyty w sądzie związane jest nie tylko z plagiatem. To także wykorzystywanie w nazwie marki skrótów, które obwarowane są rygorystycznymi przepisami. Najlepszym przykładem mogą być „bio” czy „eko”. Nie każdy początkujący przedsiębiorca być może wie, ale aby móc z nich korzystać, należy spełniać często bardzo surowe wymagania produkcyjne.
No to wymyślamy!
Źródła:własne